कालोमोसो दलिएको र विज्ञप्ति जारी भएको समयबीच खासै अन्तर नरहेकाले तयारी अवस्थामा रहेको बुझ्न सकिने विज्ञप्तिमा लोकमानले आफूविरुद्ध लाग्नेहरुको शरीरमा बस्त्र बाँकी नराख्ने चेतावनी घुमाउरो भाषामा दिएका छन् ।

सो विज्ञप्तिमा लोकमानले सातवटा गम्भीर प्रश्न तेर्स्याउनुका साथै एघारथरीका व्यक्ति, दल तथा संस्थाविरुद्ध निसाना लगाएका छन् ।

लोकमानका सात प्रश्न:

१. गृष्मयाममा शितलता प्रदान गरेबापत वृक्षले फेदैदेखि ढालिनु पर्ने, अँध्यारोमा प्रज्ज्वलित भएर प्रकाश छरेबापत दियोले फुट्नु पर्ने र फूलको स्याहार/सम्भार तथा संरक्षण गरेबापत मालीले कुटाई खानुपर्ने अवस्था आए कस्तो होला ?

२. विधिको शासन सुदृढ तुल्याउने, जनतामा सुशासनको प्रत्याभूति दिलाउँदै स्वच्छ र जनमुखी प्रशासन बनाउने, जनताको जीवनमा सकारात्मक परिवर्तन ल्याउँदै समृद्ध राष्ट्र निर्माण गर्ने भनी राजनीतिक तहमा भएका प्रतिवद्धता पूरा गर्न अख्तियार प्रमुखको रुपमा हामीले लिएको अठोटमा खोट कहाँनेर भयो ?

३. गैह्रसरकारी संस्थाका नाममा जालसाजीपूर्ण तरिकाले अर्बौँ रुपैयाँ भित्र्याउने र सोही नगदको बलमा जनताबीचको एकता भाँड्ने र राज्यलाई चुनौति दिनेहरुलाई अनुसन्धान र कारबाहीको दायरामा ल्याउनु मेरो त्रुटी कसरी भयो ?

४. स्वदेशमा आर्जित धन गैह्रकानुनीरुपले विदेशी बैंकमा जम्मा गर्ने र राज्यको प्रचलित कानुनविपरित विदेशमा लगानी गर्नेहरुलाई कानूनबमोजिम कारबाही प्रक्रिया सुरु गरेर मैले के गल्ती गरेँ ?

५. लोकतन्त्रप्रति जनतामा आस्था र भरोसा जगाउन प्रयत्न गर्नु मेरो गल्ति हो ?

६. उपल्लो तहबाट हुने भ्रष्टाचारलाई समेत नियन्त्रण गर्न अख्तियारलाई सक्रिय बनाउनु मेरो गल्ति हो ?

७. मैले मन्त्रीहरुको नियुक्तिमा हस्तक्षेप गरेँ कि ? न्यायाधिश, सचिव, अध्यक्ष, महाप्रबन्धक, सञ्चालक या सरकारले नियुक्त गर्नुपर्ने पदहरुमा आफ्ना कसैलाई चयन गर्न भनेँ या आफैँले नियुक्त गर्न थालेँ कि ? अथवा समानान्तर प्रशासनिक संरचना खडा गरेँ ?

लोकमानका एघार निसाना:

१. राज्यको बजेट बराबरको समानान्तर बजेट अपारदर्शी र मनोमानी ढङ्गबाट परिचालन गर्ने एन.जि.ओ र आइ.एन.जि.ओ.हरु ।

२. सर्वसाधारणलाई ठूला-ठूला सपना देखाई भ्रममा पारेर अर्बौं रुपैयाँ बचत गर्ने सहकारी संस्थाहरु ।

३. सरकारी, अर्धसरकारी निकायहरुमा आफ्नो बाहुल्य र दवाब सिर्जना गरी आफू अनुकुल निर्णय गराउन बाध्य पार्न ट्रेड युनियनका नाममा सक्रिय व्यक्तिहरु ।

४. राज्यलाई ठगी गरी बिलासी जीवन बिताउने व्यक्तिहरु ।

५. सिण्डीकेट र कार्टेलिङ्ग गर्ने व्यवसायी र सस्तो लोकप्रियताका निम्ति पत्रकारिताको आधारभूत मुल्य मान्यताविपरित जस्तोसुकै सामाग्री समाचारका रुपमा प्रकाशित गरी राष्ट्रलाई नै दिग्भ्रमित गर्न खोज्ने केही संचारगृहहरु ।

६. सञ्चार व्यवसायीको आवरणमा रही विभिन्न भ्रष्टाचारजन्य क्रियाकलापमा संलग्न केही सञ्चारगृहका मालिकहरु ।

७. जनताबाट ठूलो भ्याटबापतको धनराशी उठाई राज्यमा दाखिला नगर्ने राष्ट्रियस्तरका भनिने व्यापारीहरु ।

८. सांसद बनाउनका लागि विभिन्न व्यक्तिहरुबाट करोडौँ रुपैयाँ उठाई सांसद नियुक्त गर्ने गराउने व्यक्तिहरु ।

९. राष्ट्रिय स्वार्थभन्दा एनजिओ र आइएनजियोबाट ठूलो धनराशी लिई तिनीहरुकै स्वार्थका लागि अनेकौँ गैह्र कानूनी माग राखी रहस्यमयी तवरबाट भोकहड्ताल, अनसन गर्ने व्यक्तिहरु ।

१०. मन्त्रालयलाई प्राप्त अधिकारलाई समेत प्रयोग नगरी मन्त्रीपरिषदमा लगेर गराइने नीतिगत बाहेकको अन्य निर्णयमा संलग्न मन्त्रीहरु ।

११. अकुत सम्पत्तिसम्बन्धी सम्पूर्ण छानबिन प्रक्रिया गरी मुद्दा दायर हुनै लागेका राष्ट्रियस्तरका केही नेताहरु ।